Tüketicilerin gerçek istek ve ihtiyaçlarının dikkate alınmaması da yeşil pazarlama çalışmalarının başarısızlıkta sonuçlanmasına sebep olmuştur. “Çevreci – girişimci” pazarlama olarak adlandırılan bu yaklaşım da yeşil pazarlama uygulamalarında yapılan hatalardan biridir. Pazara hızlı bir şekilde yeşil ürünler sunabilme çabası içinde olan şirketler, pazarlama uygulamalarındaki temel odak nokta olması gereken tüketiciyi ve tüketicinin gerçek istek ve ihtiyaçlarını öğrenmeyi ve anlamayı unutma yanılgısına düşmüşlerdi. Bu hataya düşmelerinde pek çok pazar araştırma sonuçlarının tüketicinin yeşil ürünleri satın alma konusunda hazır ve istekli olduğunu göstermesinin de rolü vardı. Bu anlamda çevreci-girişimciler pazarın istekleri doğrultusunda, yeşil ürünler üreterek doğru bir şey yaptıklarını düşündüler ancak atladıkları üç temel nokta vardı. Bu pazar araştırmalarının genelde varsayımlara dayalı sorularla yapılmış olması, çevreyle ilgili belirli konuların pazarı belli yeşil ürünlere çekip çekmeyeceğini ölçmemek ve şirketlerden çok azının ürünlerini pazara sunmadan önce ürüne özel bir pazar araştırması yaptırmış olmaları, tüketicilerin ne gibi ürün özelliklerine önem verdiklerini ve ne tür bir pazarlama yaklaşımına olumlu tepki vereceklerini şirketlerin bilmelerine imkan vermemiştir.
Sadece çevreyle ilgili bir avantaj sunan bir ürün pazarın sadece en “koyu yeşil” nişine hitap etmektedir ve tüketicilerin çok büyük bir bölümüne çekici gelecek başka bir sunuma sahip değildir. Tüketicilerin çok büyük bir bölümü çevre dostu ürün kullanmanın sağlayacağı faydaları sorgulamaktadır. Pratikte, “yeşil” olma özelliği, pazarı oluşturan tüketici kitlesinin tümüne ulaşabilmek için yeterli değildir. Yeşil olmanın yanı sıra, düşük maliyetli olmak ya da piyasadaki diğer konvansiyonel ürünlere göre daha iyi ürün performansına sahip olmak gibi sunumlarda bulunmayan ürünlerin pazarda başarılı olması mümkün görülmemektedir. Kısacası, yeşil pazarlama miyopisini engellemek için, pazarlamacıların çevre dostu ürün üretiminin ötesinde, tüketici istek ve ihtiyaçlarını karşılamayı hedeflemeleri gerekmektedir.
Öncelikle tüketicilerin gerçek istek ve ihtiyaçlarının doğru saptanamaması nedeniyle başarısız pazarlama uygulamalarının olduğu bir gerçektir ama yeşil-pazarlamada var olduğunu öngördüğünüz başarısızlığın , eğer var ise , bu sebepten daha çok " pazarı anlama " eksikliğinden kaynaklandığını savunmaktayım .
YanıtlaSilŞöyleki ;
Geert Hofstede 'nin kültür üzerine yaptığı ve bazı stratejik kararların alınması, kurum kültürünün oluşturulması hatta bazı pazarlama stratejilerinin oluşturulmasında da dayanak olarak gösterilen çalışmaya göre ;
Ulusal kültürün kıyaslanmasında 4 boyut vardır ve her boyut bir skala ile gösterilmektedir. Bunlar ; Power Distance (güç mesafesi), Uncertainity Avodiance ( Belirsizlikten sakınma) , Individualism/Collectivisim (Bireysellik /ortaklaşacılık) ve Feminity/ Masculinity (Dişilik/Erillik)dır. Bunlardan femininity/ masculinity boyutunda bir ulusi nekadar düşük skora sahip ise, bu o ulusun dişil karaktere sahip olduğu gösterir ve bu karakterde ise " hayat kalitesini artırma, başkalarını önemse " fikri baskındır. Dolayısıyla örnek vermek gerekirse Danimarka gibi dişil karakter sergileyen ülkeler çevreye karşı daha duyarlı olup , geri dönüştürülebilir ambalajı olan bir ürünü daha pahalı olsa bile alma eğilimindedir.
Ama Türkiye , skalada ortalarda biryerde bulunmakla beraber dişil karaktere biraz daha yakınlık göstermektedir. Ancak bu yakınlık Danimarka nın göstermiş olduğu kadar da fazla değildir. Dolayısıyla ülkemizde yeşil pazarlaman ürünler ilgi çekebilir , bir miktar satışta artışa da sebep olabilir ancak beklenilene ulaşılamamasının asıl nedeni ALICININ KARAKTERİNİN, TÜKETİCİ DAVRANIŞININ ya da makrıboyutta O ÜLKEDE KÜLTÜRÜN iyi analiz edilememesi daha doğrusu kültürün , tüketici davranışı üzerine etkisinin iyi anlaşılamamış olmasıdır. İhtiyaç ve isteklerin iyi analiz edilememesi değildir.
Daha ayrıntılı bilgi ve referansalar için aşağıdaki sayfayı ziyaret edebilirsiniz,
http://geert-hofstede.com/turkey.html